Kiliseyi; 14. yy’ın ilk yarısında Trabzon Prensi Aleksios Komnenos yaptırmış, 1509’larda keşiş Ananias, 1624’te Georgios Stratilatis tarafından onarılmıştır. Ayrıca Sultan ll. Abdülhamit döneminde (1876-1909) onarıldığını gösteren yazıtı vardır. Köyün girişinde meyilli arazinin düzeltilmesi sonucu elde edilen alan üzerine kurulmuş manastır kilise, şapel ve diğer yapılardan oluşmakta olup zamanımıza oldukça harap şekilde ulaşmıştır. Kilisenin doğu ve güney beden duvarları ile kuzey cephe duvarlarının bir bölümü haricindeki tüm mimari elemanlar yıkılmıştır. Bu yüzden kiliseyi ayrıntılı bir şekilde tanımlayabilmek zordur. Kilise doğu-batı doğrultusunda, dikdörtgen planlı olup, üç apsislidir. Narteksi yıkılmıştır. Beden duvarları dolgu duvar tekniğinde örülmüştür. İçten ve dıştan sarı renkli boyutları birbirine yakın düzgün kesme taş kullanılmıştır. İç bölümler, üst örtünün çökmesiyle oluşan taş yığınları ile dolmuştur. Kuzey ve güney duvarı ekseninde simetrik olarak yerleştirilen yuvarlak kemerli, dikdörtgen formlu, üçer pencere açıklığı bulunmaktadır. Kilisenin doğu cephesi; alanın yapısından dolayı kuzey-güney doğrultusunda uzanan istinat duvarı üzerine oturtulmuştur. Bu cephede apsis ve pastaphorion odaları vardır. Eksenlerinde birer adet mazgal pencere açılmıştır. Batı cephesi yıkıldığından kapısı tanımlanamamıştır. Bir hayli tahrip olan manastırın diğer yapıları ekseriyetle kilisenin batıdaki arazisi üzerine yerleştirilmiş olup ağaçlıklar arasında kalmaktadır. Güneybatıda tamamen toprak seviyesinin altında inşa edilen yuvarlak planlı moloz taştan yapılmış içi sıvalı kuyu olabilecek bir yapı vardır.